Anielska Cierpliwość

Jesteś w pracy a twoje myśli powinny być skierowane właśnie  na nią , ale co innego zaprząta ci głowę.  Serce bije jak oszalałe i w jednej chwili robisz sie raz biały jak ściana a raz czerwony jak krew. Nie musisz nawet ukrywać dlaczego się tak dzieje, bo Twoje otoczenie wie   co się dzieje  i mimo,że twoje ciało  nie pokazuje walki toczącej się wewnątrz ciebie kontrolujesz siebie to aż bucha od ciebie gniew.

  Przez własną matke dorobiłam się problemów z sercem i wysokiego ciśnienia. Niemoc i brak ujścia emocji niszczą moje ciało. Na zewnatrz wszystko pięknie a wewnatrz jestem wrakiem człowieka.  Ktoś powie , przecież ludzie maja gorsze problemy, głód , bieda  , tylko z tego  można wyjść a z choroby alkoholowej nie tak łatwo.  Nie tylko jedna osoba jest chora -moja matka , ale i ja , bo cierpię i cierpię jeszcze bardziej , bo ona nieprzytomna śpi nie martwiąc się o innych , chyba nawet nie o siebie   a ja na jawie i we śnie żyje w koszmarze, który powoduję rozpad mojej duszy  kawałek po kawałku.  

Jej rytułał picia zaczął się we wtorek i do dziś na kacu chodzi  a jest sobota. Gdzie się nie pojawi ciągnie się za nią odór przetrawionego alkoholu  tak jak za trupem odór zgnilizny. OBRZYDLIWY I OBLEŚNY wgryzający się we wszystko wokół. Nic nie cieszy, nawet święta , które mają nadejść , bo wiem ,że bedzie jak w zeszłym roku czyli na bani. Chce mi się płakać , bo tylko tyle moge zrobić , nawet nie mam siły zrobić czegoś sobie ,żeby uwolnić się od tego cierpienia . W tej chorej sytuacji cierpie ja.  

  Siedzą razem i się kłócą ojciec popija piwo . Jak rasowy alkoholik twierdzący ,że nie  ma problemu. 

    Czemu człowiek jest tak tchórzliwy ,że nie może z tym skończyć albo skończyć ze sobą.

11 listopada świeto mogłoby sie zdawać , o tak . Jedni świętują patryjotycznie w chwale i powadze a inni upijają się do nieprzytomności z przebłyskami nświadomości. Ta dysfunkcja zdarza się często , nazbyt często. 

   Po  poprzednim wpisie łatwo się zorientować kim jestem , a jestem tzw DDA. Dorosłym dzieckiem alkoholika w moim przypadku dwójki alkoholikó . Już nie boje się tego powiedzieć na głos  tak MOI RODZICE TO ALKOHOLICY. 

Są alkoholicy typowi menele stojący pod   budką z piwem i tacy co piją okazjonalnie , nie staczają się w ich mniemaniu na codzień normalnie funkcjonują , czyli według samych siebie nie są wcale nimi.   Tylko ,że prawda jest zupełnie inna, brutalna  dla kogoś kto w tym tkwi i widzi to z boku , uczestniczy w tym.

  Jak jest być dzieckiem alkoholików? Tak samo jak dzieckiem normalnej, zdrowej osoby z małym wyjątkiem , nigdy nie wiesz czy po powrocie z pracy/  szkoły zastaniesz alkoholika w domu , czy będzie żył i w jakim stanie go zastaniesz.   To jest odwiecznie nurtujące pytanie osoby zwiazane z alkoholikami.

 Kiedyś myślałam ,że to ze mną jest coś nie tak ,bo odczytuje bardziej intensywnie sygnały ,a które przeciętny człaowiek nie zwraca nawet uwagi. Zapach nie taki jak powinien być, czasem intensywniejszy czasem  maskujący alkohol. Tak właśnie działa wyczulony na zapachy węch dda, wzrok się wyostrza i zauważasz z pozoru mało istotne rzeczy , słuch również wyostrza się . Jesteś jak nietoperz , słyszysz w każdym słowie inny tembr , inny wydźwięk , doszukujesz się bełkotu. 

Wyostrzone zmysły sprawiają ,że myślisz ,że jesteś nadczłowiekiem , a wcale nim nie jesteś , jesteś przeczulony. Chodzisz jakbyś na coś czekał , na coś co się stanie ,na coś co jest nieuniknione i wiesz, że to się stanie. Nie wiesz tylko kiedy. 

Żyjesz jak w koszmarze filmowym. Nie masz siły wstać , a jeśli kładziesz się to masz nadzieje ,że albo się to skończy  , albo ty się skończysz i już nie bedziesz na to wszystko patrzeć. 

Piszesz wspomnienia a gdzieś za ścianą słyszysz bełkotliwą rozmowe  dwojga bliskich ci osób. I marzysz ,żeby już poszli spać ,żebyś sie mogła zrelaksować. 

No właśnie , każda ich decyzja o zrobieniu czegoś w życiu czy w domu powtaje w upojonym mózgu. Jakby nie można bylo zadecydować oczymś na trzeźwo.   Chcesz iść spać mimo iż jest wcześnie , choć wiesz ,że jeszcze pare godzin da ci ulge  , nie będziesz uczestniczyć w tym . Potem w głowie rodzi się myśl dlaczego ty musisz z czegoś rezygnować , przecież to nie ty jesteś winna  , to nie ty jesteś złym człowiekiem. Złymi ludźmi są oni.  Dla świętego spokoju oddajesz walke walkowerem.

Dda zawsze ustępuje, nie chce się kłócić i przez to zawsze jest na straconej pozycji , z podkulonym ogonem odchodzi w kąt.

     A  moze by tak zaprzestac walki o kolejny dzien , kolejna  minute , kolejny oddech, skoro zycie tak daje po tylku i zmusza do ciaglej walki. Nie o siebie a o innych , bo sumienie siedzi na ramieniu i szepcze dasz rade, ona ma tylko ciebie . Tylko czy ty dobrze robisz , czy  nie oszukujesz siebie ?   Oszukujesz siebie. Jestes najwiekszym klamca jakiego ziemia wydala. Jak mozesz w ogole spojrzec sobie w oczy ? No tak , ty nie patrzysz w lustro , bo boisz sie ,ze zobaczysz nieporadna osobe , ktora jestes , oszukujesz siebie oszukujesz innych.

Oj jestes dobrym aktorem , zakladasz maske na twarz , usmiechnieta , wesola, pelna podziwu. Zazdroszcza ci poczucia humoru i tej wewnetrznej radosci a ty codziennie rano toczysz nierowna walke miedzy dobrem i zlem. Wciaz liczac, ze jutro zwyciezy  dobro ,ze choc przez chwile bedzie ci dane spojrzec na swiat oczami radosci a nie pelnymi wyrzutu i lez.

  Wciaz  zadajesz sobie pytanie " dlaczego" i uzmyslawiasz sobie , chcoc nie wierzysz w boga ,ze moze to jakis plan dla ciebie i mimo ,ze to plan to wciaz pytanie "dlaczego" przeciez nikomu nic zlego nie zrobilas.